Eeuwenlang is het afvalwater van de menselijke samenleving geloosd op het aardoppervlak en het komt dan (na kortere of langere tijd) in het oppervlaktewater terecht. De natuur kan best wat vervuiling aan. Door de omvang van de wereldbevolking en de toename van de bevolkingsdichtheid blijkt echter dat het natuurlijke zelfreinigend vermogen tegenwoordig vaak niet meer voldoende is om de hoeveelheid vuil afvalwater te verwerken.
Dit zelfreinigende vermogen berust op de activiteit van micro-organismen, die van nature in het water voorkomen. Het gaat om reducenten die (organische) afvalstoffen afbreken en deze omzetten in stoffen die weer in de kringloop beschikbaar komen. Ze zijn dan afgebroken tot voedingsstoffen voor producenten (autotrofe organismen, zoals de groene planten) en consumenten (heterotrofe organismen zoals schimmels en dieren).
De biologische processen, die daarbij optreden, maken deel uit van de grote kringlopen van elementen, waarvan al het leven op aarde afhankelijk is. De belangrijkste elementen zijn C (koolstof), N (stikstof), P (fosfor) en S (zwavel), maar ook voor andere elementen bestaan er dergelijke kringlopen. Deze kringlopen staan ook centraal bij het zuiveren van afvalwater in een RWZI.
Suggesties voor vervolg
Zie leeractiviteiten elders in dit boek
Leeractiviteit 2.3 Waterzuivering. Van vies naar schoon water
Zuivering van afvalwater door de afbraak van afvalstoffen;
Leerlingen
Extra informatie
Artikelen uit het boek ‘Water gewoon bijzonder’
Leerling- en docentmateriaal
Het materiaal dat nodig is om de opdrachten uit te kunnen voeren, is in twee bijlagen bij dit artikel te vinden (zie hieronder).
Bronnen
M. Domis & M. Offereins (2018). Geleend uit de natuur. Kringlopen in de rioolwaterzuivering. NVOX 10.
Mieke Kapteijn, Marcel Kamp en Els de Hullu (2018) Ecologie leren en onderwijzen (blz. 182-185