Ze staan voor de deur van het lokaal te wachten. Met tot een spleet geknepen ogen richt ik al van verre mijn sleutel op het sleutelgat achter mijn vmbo-4-leerlingen. Als ik naderbij kom: “Ik kijk dwars door jullie heen en zie het sleutelgat … jullie bestaan allemaal uit atomen en sinds vorige les weten jullie dat die erg leeg zijn … ik kijk langs de kernen, tussen de elektronen door en zie het gat waar deze sleutel in past … kom op atomen, ga opzij!”
NVOX
Dit artikel is alleen toegankelijk voor leden van NVON. Wil je verder lezen?
Log dan eerst in