Dan is het voorbeeld antwoord in het CV dus fout, als ze hun eigen examenwerkwoorden tenminste respecteren, een toelichting is bij schatten verplicht. 

Ik had trouwens niet uit figuur 4 gehaald dat de afstanden dus rechte lijnen zijn en niet via de kronkels, dat is idd het enige waar je figuur 4 voor kan gebruiken denk ik. Ik wacht met een 2e keer nakijken (en dan soepeler) even de NVON-besprkingen af.

Dit is toch ook gewoon weer een herhalen-wat-er-in-de-tekst-staat-vraag met vervolgens een super simpele schatting? Toch bij lange na geen 100% score.

Het stuk voor vraag 12 en ook het CV suggereren dat een positron niet kan annihileren als zijn snelheid boven de 0,7c ligt. Is dat juist? (of alleen bij benadering, dat de kans heel klein is). Maw: is dat het model wat hier wordt toegepast gebaseerd op de praktijk, of is er ook een natuurkundige grondslag voor?

Ik vind het nog lastig om de werkzame doorsnede voor e⁺e^– → γγ als functie van energie te vinden, laat staan voor de situatie in weefsel en in het juiste energiegebied. Het bruikbaarst dat ik zo snel heb kunnen vinden is dit plotje uit een sterrenkundig paper:

Cross-sections for ionization, excitation, charge exchange, radiative recombination and direct annihilation interactions of positrons with atomic hydrogen and free electrons. Also shown is the Maxwellian distribution for a temperature of 8000 K (in arbitrary units).

Die energie op de horizontale as zal de kinetische energie van het positron zijn. Onze positronen uit F-18 beginnen met een energie van een paar 100 keV. Dat valt ver buiten de schaal van deze plot, maar het is duidelijk dat in dat regime directe annihilatie verwaarloosbaar is (zie onderste blauwe streepstiplijn voor annihilatie met vrije elektronen en de rode streepstiplijn met elektronen in waterstofatomen; geen idee waarom die laatste niet doorloopt).

Het positron heeft bij hoge snelheid vooral interacties waarbij het energie afstaat aan de waterstofatomen, door ionisatie of excitatie. Pas bij veel lagere kinetische energie gaat annihilatie naar twee fotonen een rol spelen.

Om het echt helder te krijgen, zou ik nog verder moeten zoeken naar geschikte informatie over de werkzame doorsnede bij hogere energieën dan deze plot laat zien.

Het is bijna Candid Camera dat je Figuur 4 niet mag gebruiken om de verhouding d_CLI/d_PET te bepalen. Er staan twee nette pijlen die er bijna om vragen om gemeten te worden. Er staat in de opgave gebruik figuren 4 en 5... 

Gefopt! er staat schematisch' in de text! Mag je niet gebruiken, haha.

Ik zie net in de landelijke notulen:

"Dikke spoor gemeten en geschaald met figuur 4: dit goed rekenen"

Dus jammer voor de makers, maar deze Candid Cameragrap valt in het water...

Gelukkig maar!

Je krijgt dan wel een waarde net buiten de marge. Uit Figuur 4: d_PET = 1,9·d_CLI. Figuur 5: d_PET  =1,8 cm ~ 0,9 mm), dus d_CLI = 1,9·0,9 = 1,7 mm. Buiten de marge van 0,3 mm.

Dus alsnog gefopt? Of mag je nu 0,3 mm van dit alternatieve antwoord af zitten?

Kan iemand mij uitleggen waarom bij de landelijke vergadering de uitleg over annihilatie niet perse genoemd moet worden voor bol 2?

Waarschijnlijk is hier als volgt geredeneerd: Als in het voorbeeldantwoord de zin "Later en verderop ... met een elektron" ontbreekt, dan kun je wel stellen dat de leerling impliciet het gevraagde inzicht van bol 2 heeft. Er is in de eerste zin immers al gezegd dat het positron nog doorgaat met een snelheid lager dan 0,70c (en dus later annihileert). 

Zelf had ik het c.v. ook zo geïnterpreteerd, maar ik kan me voorstellen dat collega's daar anders tegenaan kijken. Daarom is het goed dat er in de landelijke vergadering in ieder geval een uitspraak over gedaan is. 

Duidelijk! Dankjewel