In de kathedraal van Santiago in NWSpanje wordt sinds 700 jaar een 60 kg zwaar zilveren wierooksvat door het dwarsschip gezwaaid. Het vat hangt aan een stevig touw dat over een 20 m hoger wiel loopt. De zwaaitijd is bijna 3 s. Onder aan het touw staat een groep mannen die de beweging regelen. Na een forse duw wordt er steeds meer energie in het vat gepompt door op de juiste momenten het vat een stuk op te trekken. Bij het passeren van het laagste punt van de boog, korten ze de lengte van het ophangkoord ongeveer 3 m in. Op het hoogste punt laten ze het touw dan geleidelijk weer 3 m vieren. De mannen voeren energie toe op het moment dat ze de slingerlengte verkorten en wel tegen zwaartekracht en centrifugaal effect in. Dit gebeurt twee keer per volledige beweging. Na ongeveer 17 keer hijsen, na ruim een minuut, heeft het slingerend vat een amplitudehoek van 80° bereikt. Het komt dan ongeveer 1 m onder het gewelf van de kerk uit. Als het vat met grote snelheid de laagste stand passeert, wordt de gloed in de wierook sterk aangeblazen en dat geeft dan veel rook en geur tot verbazing van de talloze pelgrims.
NVOX
Dit artikel is alleen toegankelijk voor leden van NVON. Wil je verder lezen?
Log dan eerst in
