Ik had ze bemoedigend toegeknikt, toen ik ze met de deurkruk in mijn hand het lokaal binnenliet. Nog even een blik door de tot rust gekomen gang en ik deed de deur achter me dicht en nam de zich aan de tafels installerende 4-vmbo nask2-groep in me op. Waar waren we … zuren … o ja … H+-ionen … elektrolyse … waterstof aantonen … positieve ionen kunnen elektronen opnemen … eeeeh … ik ga ze gewoon de atoombouw uitleggen … het is geen examenstof … maar ik ga ze gewoon vertellen hoe het zit … krijgen ze toch meer inzicht … snappen ze de ionen beter … je moet als je scheikunde hebt toch van protonen, neutronen en elektronen weten … ze zullen er bij nask1 ook wel van gehoord hebben … Terwijl deze gedachtestroom door mijn hoofd spoelde, was de klas tot rust gekomen. Zo’n peinzende houding met een blik op oneindig zijn ze waarschijnlijk niet van mij gewend. Waarom begint ie niet, waarom zegt ie niets?
NVOX
Dit artikel is alleen toegankelijk voor leden van NVON. Wil je verder lezen?
Log dan eerst in
