Redactioneel: Misselijk

In deze NVOX staat een artikel over 3D-fotografie dat geschreven is door Rutger Ockhorst. De foto op de cover van de Trix die in Naturalis te bewonderen is, heeft Rutger ook gemaakt. Ik word er blij van: een nieuwe auteur die een artikel aanlevert met een haalbare praktische insteek. Ik hoop nog meer van Rutger te mogen ontvangen.
Mijn dochter echter riep, na het zien van de 3D-foto van de Trix: “Doe weg, ik word helemaal misselijk”. Nu heeft ze dat vaker: ook in de bioscoop bij een 3D-film kan ze wit wegtrekken en stil naar buiten sluipen omdat ze misselijk wordt. Ik heb nergens last van.
Hoewel: soms wordt ik misselijk van boosheid.
Een voorbeeld? Ik kan erg boos worden van leeftijdsdiscriminatie. Of van discriminatie op grond van het gegeven dat ik een vrouw ben.
Mijn eerste sollicitatie was een combinatie van beide. Ik solliciteerde op een school in Utrecht die nu niet meer bestaat. Bij binnenkomst werd ik begroet door de rector met de woorden: “Ik verwachtte een man en wat ben u jong!” Mijn antwoord: “Ik ben een vrouw en dat jong zijn gaat vanzelf wel over”. Het is niets geworden met die sollicitatie, want gaande het gesprek werd ik steeds bozer en ben ik misselijk naar huis gegaan.
Vrouwen zijn in de natuurkunde gelukkig niet meer echt opvallend en jong ben ik niet meer. Maar leeftijdsdiscriminatie schiet mij nog steeds in het verkeerde keelgat. Hoezo staat er in een advertentie in een nieuwsbrief van de NVON en op de website dat een kandidaat voor de Binas-redactie “de AOW-gerechtigde leeftijd niet mag hebben bereikt?” Ik kan daar echt boos om worden!

Hoofdredacteur NVOX