Redactioneel: Vreemde vogels

In de jaren tachtig van de vorige eeuw waren punkers opzienbarend. Ze hadden hun haar rechtop in een hanenkam die met groene zeep omhoog gehouden werd. Hoe ik dat weet? Ik reed ooit op mijn fiets achter zo’n punker met hanenkam. Omdat het regende liep het sop langs zijn wangen. Tegenwoordig is er gel; maar zie ik weinig hanenkammen.
Ik had een leerling die mij vertelde dat hij dacht dat hij in het verkeerde decennium geboren was. Hij voelde zich een hippie en zo zag hij er ook uit. Heel lang haar, bloemenoverhemd, wijde broek. Hij blowde alsof zijn leven ervan afhing. En natuurlijk droeg hij een kralenketting met van die kleine belletjes. Hij had een tattoo op zijn arm die hij van zijn moeder voor zijn verjaardag had gekregen. Het bleek een 10 cm grote, rood-witte Nijntje te zijn. Opvallend vond ik.
Het kan ook minder opvallend. In mijn onderwijsloopbaan heb ik veel rectoren voorbij zien komen. Sommigen zag je nooit, die vond ik de beste. Sommigen waren er altijd. Ik twijfel of ik voorbeelden zal noemen. “En, hoe oud ben je nu geworden”, vroeg een willekeurige rector van een willekeurig school mij op mijn verjaardag in de koffiepauze. Hij was vast op cursus geweest hoe je het contact met docenten onderhoud. “Vijfentwintig”, antwoordde ik dan steevast. Het hielp niet.
Mogelijk hoor ik zelf ook tot de categorie ‘vreemde vogels’. Als studente natuurkunde in de jaren zeventig werd ik regelmatig persoonlijk begroet op colleges. “Dame, mijne heren”, zo begon menig hoogleraar zijn college. Ik hoop van harte dat die gewoonte in elke geval verdwenen is.

In deze NVOX is er ook aandacht voor vogels: een Zeeuwse buizerd, een practicum over grote vogels in Nederland en een opdracht over evolutiebiologie waarbij een kip geconstrueerd moet worden.

Hoofdredacteur NVOX