“Mijn buurman heeft me wat voor jullie meegegeven. Ik weet niet goed wat ik ermee moet, maar mijn buurman zei, dat de kinderen het wel zouden weten.” Er is direct volop aandacht in de groep. Juf Claudia zet schoteltjes met zaadjes bij elk groepje. De groep 3 kinderen buigen zich er meteen overheen, sommigen met de knieën op de stoel. Eén en al aandacht. “Wat zijn het? Zaadjes. Waarvan?” Een kind zegt: “Ik denk dat het aardappels zijn maar ik weet het niet zeker.” Jesse probeert: ”Sesamzaadjes en die andere zijn van zonnebloempitten.” Een ander: “Spinaziezaadjes?” “Het zijn geen kleine aardappels en het is ook geen spinazie. Hoe zou je kunnen uitvinden wat het wel is?” Ik hoor “planten,” ik hoor ook “proeven”. Er is grote aandacht en er hangen wat geheimen in de lucht waar we allemaal meer van willen weten.
Terugkoppeling
Dit artikel is alleen toegankelijk voor leden van NVON. Wil je verder lezen?
Log dan eerst in
