De werelden van wetenschappers en theatermensen liggen ver uiteen. Natuurkundigen van naam die hun werk op meeslepende en daarmee automatisch dramatische wijze wisten te presenteren, zijn op de vingers van een hand te tellen: Faraday en Feynman zijn uitzonderingen gebleven. Omgekeerd is er een even beperkte groep van toneelschrijvers die beseffen dat de wetenschap, en in het bijzonder de natuurkunde, belangwekkend materiaal kan leveren.
NVOX
Dit artikel is alleen toegankelijk voor leden van NVON. Wil je verder lezen?
Log dan eerst in