Cellulose wordt opgelost in een ammoniakale koperoplossing. Bij verspuiten hiervan in zwavelzuur ontstaan viscosedraden.
Cellulose in het belangrijkste bestanddeel van hout; het is daarmee het meest voorkomende polymeer op aarde. Een goede tweede is chitine, dat het pantser vormt van geleedpotigen - denk aan insecten en krill. De structuurformule van beide stoffen staat in Binas, tabel 67 A.
Als verpakkingsmateriaal is het knisperige cellofaan nog steeds in gebruik. Dat wordt op vergelijkbare wijze gemaakt als rayon.
De beschrijving van deze demo staat in het boek Showdechemie – effectief demonstreren.
Links bij OP02 Het biopolymeer viscose
Engelse versie Wikipedia
De Engelse versie van wikipedia levert veel info. Zoek in het zoekvenster van http://en.wikipedia.org met als zoektermen rayon, Schweizer’s reagent, cellophane (production), Brandenberger. De laatste zoekterm is de naam van de Zwitserse chemicus die in 1908 uitvond hoe je van cellulose rayon kunt maken.
Engelstalige proefbeschrijving
http://www.rsc.org/learn-chemistry/resource/res00001745/making-rayon
Bronnen
Carlisle, R. (2004). Scientific American Inventions and discoveries. p.338. New Jersey: Wiley. ISBN 0471244104.
Lister, T. (1995). Classic Chemistry Demonstrations. One hundred tried and tested experiments. # 91. Londen: Royal Society of Chemistry. Op internet te vinden als pdf, www.rsc.org/education/teachers/learnnet/pdf/LearnNet/rsc/classic_select.pdf
Kaufmann, G.B. (1993). Rayon: the first semi-synthetic fiber product. J. Chem. Ed. , 70(11), 887-893.
